Kwaśnodrzew amerykański
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
kwaśnodrzew | ||
Gatunek |
kwaśnodrzew amerykański | ||
Nazwa systematyczna | |||
Oxydendrum arboreum (Linnaeus) de Candolle A. P. de Candolle and A. L. P. P. de Candolle, Prodr. 7: 601. 1839[3] | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5] | |||
Zasięg | |||
Kwaśnodrzew amerykański[6][7], kwaśnodrzew konwaliowy[8], kwaśnodrzew drzewiasty[9] (Oxydendrum arboreum (L.) DC.) – gatunek rośliny należący do rodziny wrzosowatych. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju kwaśnodrzew (Oxydendrum DC.). Występuje we wschodniej części Stanów Zjednoczonych, na obszarze od Pensylwanii i Indiany na północy po Florydę i Luizjanę na południu[10]. Dalej na północ np. w stanie Nowy Jork bywa notowany jako gatunek dziczejący z uprawy[3]. Jest to drzewo rosnące na glebach kwaśnych i przepuszczalnych, zwykle w lasach iglastych, na zboczach w lasach liściastych, na skrajach lasów, często wzdłuż strumieni i brzegów mokradeł, na rzędnych od poziomu morza do 1700 m n.p.m.[3] Delikatnie pachnące kwiaty[7], pojawiające się w pełni lata, zapylane są przez owady[10].
Kwaśne liście o smaku porównywanym do szczawiu[10] i szpinaku[6] używane były dawniej do warzenia syropu wykorzystywanego w celach przeciwgorączkowych[6]. Żucie tych liści pozwala ugasić pragnienie[11].
Współcześnie roślina wykorzystywana jest głównie jako ozdobna – sadzona dla liści przebarwiających się jesienią na intensywny, szkarłatny kolor[6] oraz dla kwiatów[10]. Wykorzystywane jest także drewno – bardzo twarde, barwy czerwonobrązowej[10].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Drzewo osiągające zazwyczaj do 25 m, wyjątkowo do 35 m wysokości[3]. W Europie Środkowej rośnie zwykle jako duży krzew lub niewysokie drzewo do 10 m[7]. Pędy są nagie lub owłosione[12], okrągłe na przekroju[3]. Kora jest gładka[10], na starych drzewach głęboko spękana[13].
- Liście
- Skrętoległe, opadające zimą[10], jesienią przebarwiające się na intensywny czerwony lub fioletowy kolor[10][7]. Liście eliptyczne lub lancetowate, długości sięgającej 23 cm. Nasada jest zbiegająca do zaokrąglonej, a wierzchołek zaostrzony, brzeg jest cały lub delikatnie, nieregularnie piłkowany, zwłaszcza w części bliższej wierzchołkowi[12]. Blaszka jest cienka[12], błyszcząca, ciemnozielona, od spodu jaśniejsza[7].
- Kwiaty
- Zebrane po 15–50 w opadające grona tworzące rozgałęziony, wiechowaty kwiatostan złożony[12] osiągający do 30 cm długości[7]. Działek kielicha jest pięć, lancetowatych, zrośniętych do połowy długości. Pięć białych płatków zrośniętych jest do 3/4 długości tworząc szerokodzwonkowatą koronę o długości od 4 do 7 mm[12]. Pręcików jest 10, nieznacznie wystają z korony, ich nitki są spłaszczone, główki bez przydatków. Słupek pojedynczy, z zalążnią górną, pięciokomorową, z uciętą szyjką i główkowatym znamieniem[12].
- Owoce
- Suche, pękające, jajowate torebki[12], o długości do 8,5 mm i średnicy do 4 mm. Pokryte jednokomórkowymi włoskami[3]. Zawierają 25–100 wydłużonych nasion[12].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Jedyny gatunek z monotypowego w efekcie rodzaju kwaśnodrzew (Oxydendrum DC., Prodr. 7: 601. 1839[12]) z rodziny wrzosowatych Ericaceae i podrodziny Vaccinioideae[14]. Takson dawniej sytuowany był w obrębie plemienia Andromedeae, choć zwykle w izolowanej pozycji. Badania molekularne wykazały jego siostrzaną pozycję względem kladu obejmującego m.in. takie rodzaje jak: modrzewnica Andromeda, golteria Gaultheria i borówka Vaccinium. W efekcie przeniesiony został do własnego (monotypowego) plemienia Oxydendreae H. T. Cox[12].
Uprawa
[edytuj | edytuj kod]Kwaśnodrzew wymaga gleby kwaśnej, bezwapiennej[13]. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, wilgotnych i przepuszczalnych, w miejscach osłoniętych od wiatru i w półcieniu. Może być uprawiany do strefy mrozoodporności 5b (czyli w całej Polsce), ale silne mrozy mogą mu zaszkodzić[7], zwłaszcza chronić trzeba młode sadzonki[13]. Rozmnażany jest z nasion lub sadzonek pędowych, pozyskiwanych latem, które jednak korzenią się długo i z trudem[13].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-05-05] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-05-05] (ang.).
- ↑ a b c d e f Oxydendrum arboreum (Linnaeus) de Candolle. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-05-05].
- ↑ Oxydendrum arboreum (L.) DC.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-05-05].
- ↑ Oxydendrum arboreum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d Tony Russell , Catherine Cutler , Martin Walters , Ilustrowana encyklopedia drzewa świata, Kraków: Universitas, 2008, s. 177, ISBN 978-83-242-0842-5, OCLC 814508897 .
- ↑ a b c d e f g Bronisław Szmit, Wiesław Gawryś: Oxydendrum arboreum (L.) DC. (Andromeda arborea L.) Kwaśnodrzew amerykański. [w:] Encyklopedia drzew [on-line]. [dostęp 2021-05-05].
- ↑ Kwaśnodrzew - rodzina wrzosowate. [w:] drzewapolski.pl [on-line]. [dostęp 2021-05-05].
- ↑ Marcin Kubus: Aklimatyzacja późno kwitnących roślin drzewiastych w Ogrodzie Dendrologicznym w Glinnej, w: Materiały konferencyjne. Konferencja naukowa Biologia i Ekologia Roślin Drzewiastych, Kórnik-Poznań, 21-23.10.2013, PAN/Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań, 2013, s.175-176, ISBN 978-83-63400-90-3.
- ↑ a b c d e f g h Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 200. ISBN 0-333-73003-8.
- ↑ David J. Mabberley , Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 665, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
- ↑ a b c d e f g h i j Walter S. Judd: Oxydendrum de Candolle. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-05-05].
- ↑ a b c d Jerzy Hrynkiewicz-Sudnik , Bolesław Sękowski , Mieczysław Wilczkiewicz , Rozmnażanie drzew i krzewów liściastych, wyd. 3 popr. i uzup., Warszawa: Wydaw. Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13434-8, OCLC 749776599 .
- ↑ Genus Oxydendrum DC.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2021-05-05].
- EoL: 583604
- Flora of North America: 220009741
- GBIF: 2882708
- identyfikator iNaturalist: 133354
- IPNI: 1175876-2
- ITIS: 23690
- NCBI: 95636
- Plant Finder: 279971
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): tro-12300622
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:1175876-2
- identyfikator Tropicos: 12300622
- USDA PLANTS: OXAR
- CoL: 75FSZ